Lectio Divina

De oude beproefde methode van bijbel lezen  van monniken en monialen is de Lectio Divina, het 'goddelijk lezen'. Dat kan men in twee richtingen verstaan. Als het lezen van het woord van God en als het zelf gelezen worden dóór God. Bij de Lectio ligt er een zwaar accent op zorgvuldig lezen. Zo sterk, dat de oude woestijnvaders en moeders hun bijbel zelfs van buiten kenden. Of liever gezegd : uit het hart.

Door de nadruk te leggen op het lezen en eerst dan in te gaan op onze vragen lopen we in feite in het zelfde spoor. Dan doen we ook de ervaring op dat vanuit het gelezene de meditatie zich vanzelf aandient, ook bij onze eigen vragen. Een proces, dat vergelijkbaar is met het lezen van korenaren. Je gaat elke korrel nader bekijken en proeven.

Het mediteren kent ook zijn aanvechting. Hoe wáár is het wat ik lees, en is die boodschap ook werkelijk voor míj bedoeld? Heb ik er zelf überhaupt een boodschap aan? Eerst wanneer dat proces is doorgemaakt en overtollige en vaak pijnlijke ballast losgelaten is, ontstaat er ruimte voor bidden. En vaak is dat proces zélf al bidden ... Het gegevene is je dierbaar geworden. Dat kan overgaan in woordeloze stilte.